Nasa kasarapan kami ng aming pag uulayaw ng biglang may bumulaga na barangay tanod sa aming likuran.
Dear Kuyaamboi, itago mo na lang ako sa pangalanhg Alexander. 27 years old, moreno, at matikas ang pangangatawan. Ako ay tubong Bicol.
Nais kong ibahagi ang aking natatanging karanasan sa aking kababata na si Rico. Isang hapon ay nagpasya kaming tumambay at magpalipas ng oras sa dalampasigan. Pareho kaming hinahangaan sa aming barangay dahil wala kaming bisyo. Matitipuno ang aming katawan at maselan sa hygiene.
Hanggang sa kumagat ang dilim ay naroon pa rin kami na nakaupo sa malalaking bato. Madami kaming napagkwentuhan. Napakasarap pakinggan ng bawat hampas ng alon at pagmasdan ang bilog na buwan.
Nagpasya kami na mga bandang alas onse na ng gabi umuwi. Pareho naman kaming may dalang motorsiklo ng araw na yun. Lumalim na ang gabi hanggang sa namalayan na lang namin na magkadaop ang aming mga palad.
Saksi ang buwan sa unti unting pag iinit ng aming nararamdaman. Maya maya pa ay inilapat ko ang kanyang palad sa aking masilang bahagi na medyo nabubuhay na ng mga oras na yun. Ramdam ko na nagustuhan naman nya yun dahil hindi nya inalis ang pagkakalapat.
Nagpasya kami na lumipat sa medyo kubli at masukal na bahagi ng dalampasigan. Doon na nya tuluyang hinubad ang aking pantalon. At bumuyangyang sa kanyang harapan ang aking pagkalalaki. Tuluyan na nya itong minukbang.
Habang nasa kasarapan kami ng aming ginagawa ay nakarinig kami ng dahan dahang kaluskos sa masukal na bahagi. Kaya tumigil muna kami at nakiramdam. Tumigil rin ang kaluskos kaya inisip namin na baka pusa o daga lang kaya muli kaming nagpatuloy sa aming naudlot na pag uulayaw.
Nang maramdaman ko na malapit na ako sa sukdulan ay may biglang bumulaga sa aming likuran. “SUMAMA KAYO SA BARANGAY” Gulat na gulat kami at mabilis na inayos ang aming mga sarili. “ALAM NYO NA NA BAWAL YAN, INILALAGAY NYO SA KAHIHIYAN ANG AMING BARANGAY” dugtong pa ng. Barangay tanod. Kanina pa raw kami paianagmamasdan sa aming ginagawa. At kitang kita dahil sa sinag ng buwan.
Nagradyo sya para tumawag ng back-up. At dumating nga ang tatlo pa nyang kasama. Dinala kami sa kalsada na malapit sa treet light. Tinawagan ng tanod ang kapitan ng barangay. Sa kabutihang palad ay may dinaluhang birthday si kapitan kaya di makakarating.
Hinanapan kami ng ID pero wala kaming maipakita. Tinanong din nya kung tagasaang barangay kami para ipasundo kami sa aming kapitan. Sa isip isip ko ay malaking kahihiyan kapag nalaman ng aming kapitan, siguradong kakalat sa aming barangay ang nangyare.
Kaya naman nagmakaawa kami at lumuhod sa tanod na huwag na lang ipaalam sa aming kapitan. Nangako kami na di na mauulit ang nangyare. Naging mabait pa rin sa amin ang tanod. Pumayag sya na wag ng ipaalam sa aming kapitan at pinagsabihan na lang kami na wag ng ulitin. Dahil barangay nila ang nalalagay sa kahihiyan ng mga ganung gawaen.
Pagkatapos nun ay humarurot kami pauwi sa aming mga bahay.
Follow me on facebook for more stories: https://www.facebook.com/kuyaamboi.official
